MVV-er, een Maastrichtse clubhopper binnen Limburg, eenmalig international, bestuurder en trainer. Met het heengaan van Giel Haenen verliest MVV in korte tijd, naast Jo Toennaer een tweede icoon.
Een laatste “Hiemelse” transfer naar veel van zijn voormalige MVV collega’s.
Samen inmiddels verworden tot een elftal dat doet watertanden, uit een tijd waarin munten nog niet automatisch punten waren.
MMC wenst familie, vrienden en bekenden van Giel Haenen sterkte in deze moeilijke periode.
Als kleine hommage een tweetal artikelen uit zijn actieve periode als voetballer.
De Nieuwe Limburger, Donderdag 15 juni 1967
Door: Jean Nelissen
(Van onze sportredactie)
MAASTRICHT – Giel Haenen is teleurgesteld. Twaalf jaar lang koesterde hij zich in de belangstelling van de sportliefhebbers. Hij oogstte applaus als goalgetter en later als de sterke man inde verdediging. Hij was altijd een harde werker op het voetbalveld en dat wist men te waarderen.
Een tijdje terug liet hij plotseling weten dat hij met voetballen stopte. Het werd voor hem een geruisloze afgang. -Er was niemand die zei: „Hé, Giel, wat jammer dat je er het volgend seizoen niet meer bij bent” en dat stelde de man, die bij Rapid JC, MVV en Fortuna ’54 toch ’n zekere reputatie had opgebouwd, teleur. „Ik heb me altijd zelf voorgehouden dat er een moment zou komen dat ik niet meer zou voetballen. Maar ik had na al die jaren toch een ander afscheid verwacht.” Goed aanbod, hij steekt een sigaret op, inhaleert diep en vertelt verder: „Ik weet wel dat het allemaal plotseling is gekomen. Ik speelde nog vrij goed en ik voelde me in een goede conditie totdat ik in die wedstrijd tegen Ajax dat ongeluk kreeg. Elleboog uit de kom en een botje versplinterd.
Dat zou nog niet het einde van mijn carrière hebben betekend als niet daarbij dat goede aanbod van Rios was gekomen om daar trainer te worden. Fortuna ’54 wilde me nog hebben. Zelfs de vorige week hebben ze me nog een nieuw contract aangeboden, maar bij Rios zit ik financieel beter en bovendien behoef ik daar niet vier à vijf keer per week te’ trainen. Ik heb het goed overlegd. Ik dacht: Als je nu niet die kans als trainer grijpt moet het toch het volgend seizoen gebeuren, want het einde nadert. Ik had misschien nog een of twee jaar kunnen spelen, maar dat was ook het maximum.” Beroerd * Hoe hij zich na zijn besluit voelde? „De eerste dagen beroerd. Ik liep zo’n beetje met mijn ziel onder de arm. Ik dacht: Over een jaar kent geen mens je meer. Twaalf jaar voetbal is een lange tijd, je vergroeit ermee. Maar ik ben nu al een paar weken met Rios bezig en dat vraagt veel tijd zodat er niet veel ruimte overblijft om aan dat andere, het zelf voetballen, te denken. Bij Rios is het fijn geregeld, ik heb de volmacht om het elftal samen te stellen, ik kan zelfs na een succes zeggen: “Jongens, kom op, we maken er een leuke avond van.”
Vooruitgang
Achteromkijkend vindt Haenen dat het Nederlandse voetbal toch vooruitgang heeft geboekt. “Het spel is vooral veel sneller geworden. En aan de hand daarvan moet je ook concluderen dat de techniek vooruitgegaan is want je moet tegenwoordig in een onderdeel van een seconde een bal goed kunnen afspelen.” Haenen, de man die afscheid nam, heeft als insider een visie opgebouwd over het voetbal in Limburg, hoe het is en hoe het moet worden. Voornaamste conclusie: „Drie eredivisieclubs is beslist te veel van het goede. Laat MVV in Maastricht blijven voetballen en laat Fortuna ’54 en Sittardia fusioneren. Dat is financieel veel gezonder. Er is in dit betaalde voetbal geen plaatsmeer voor sentimenten. Kijk om je heen naar Xerxes en in Delft toch ‘maar het DHC fusioneerde en daar ook gaat spelen. Nou, als dat gezonder is, waarom niet?”
Algemeen Dagblad, Dinsdag 28 april 1964
Haenen vervangt Kraay
Vaak „redder bij MVV Maastricht. De MVV’er Giel Haenen zal morgen naast Schrijvers als speler uitkomen in het Nederlands elftal dat in Rotterdam tegen Zweden speelt. Haenen vervangt Kraay. Die geblesseerd is in de wedstrijd SC Enschede – Feijenoord.
Haenen was uitermate verrast en gelukkig toen hij gisteren van zijn verkiezing hoorde. Hij kreeg er zelfs vrij voor van zijn kantoor, dat hem wel even volledige rust en concentratie gunde voor zijn debuut in Oranje. Hij wordt over een goede maand dertig jaar. Niet overmatig jong voor een debuut en daarom had de Maastrichtenaar eigenlijk al niet meer op een dergelijke grote kans gerekend. Hij begon met voetballen in Eysden en daarna kwam hij naar Maastricht bij MVV waar hij de „onverwoestbare” stopper is. Hij is wel ongeveer hetzelfde type als Kraay. Zij het misschien iets minder fors maar met dezelfde vasthoudendheid en dezelfde vechtlust.
Goed seizoen
Haenen heeft een heel goed seizoen achter de rug bij MVV dat hij niet alleen voor nederlagen behoedde maar ook tot overwinningen voerde, want als MVV in de slotfase tegen een achterstand aankeek werd Giel Haenen mee naar voren gedirigeerd. De nieuwe Oranjeman heeft voordat hij van Eysden naar Maastricht was een poos bij Rapid gespeeld, maar (laatste jaren speelt hij weer voor MVV nadat Rapid JC en MVV hun aanvallers met gesloten beurzen hadden uitgewisseld.
